موزه مجازی میراث معنوی ایران

خراطي، از هنگام شناخت انسان از چوب رواج داشته است. در دزفول وجود محله‌اي به نام خراطان حاکي از حضور تعداد زيادي خراط و قدمت اين حرفه در اين مکان بوده است. اين محله که قسمتي از بازار قديم است حدود 200 سال قدمت دارد، اما حرفه خراطي در دزفول بيش از اين زمان بوده است .قبل از اختراع برق، نيروي محرکه دستگاه خراطي، دست انسان بوده است. امروزه دستگاه خراطي به کمک دينام، چوب مورد نظر را به حرکت درمي‌آورد در نتيجه هر دو دست خراط براي گرفتن مغار و تسلط بيش‌تر وي به کار مي‌رود . 

خراطي در کارگاه‌هايي انجام مي‌شود، که نيازمند وجود تجهيزات، ابزار، وسايل و دستگاه خراطي باشد. در دزفول در بازار قديم کارگاه کوچکي است که خراطها مجبورند، تنها دستگاه خراطي خود را در اين محل قرار دهند.

مهم‌ترين تجهيزات کارگاه خراطي عبارتند از:

الف) ابزار:

دستگاه خراطي، مغار، دريل، اره عمودي، اره برقي و دستگاه رنده.

ب) مواد اوليه:

چوب انواع چوب درختان (جِغ،کنار، توت، زردآلو...)، سيلرو کيلر.

خراطي شهرستان دزفول به خاطر استفاده از چوب محلي که در گويش دزفولي آن راجِغ و در فارسي شيشم مي‌گويند، در کشور منحصر به فرد است؛ زيرا اين چوب که رويشگاه آن دزفول است داراي نقوش طبيعي و زيبايي است.