موزه مجازی میراث معنوی ایران

سازمان علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد، يونسکو، در سی و دومين نشست خود در سال 2003 ميلادی در پاريس، با توجه به اسناد متعدد بين‌المللی موجود در زمينه حقوق بشر، پيمان بين‌المللی حقوق اقتصادی اجتماعی و فرهنگی، حقوق مدنی و سياسی و به دليل اهميت ميراث فرهنگی ناملموس به عنوان انگيزه اصلی تنوع فرهنگی و ضامن توسعه پايدار که در اعلاميه‌های مختلف در مورد پاسداری از فرهنگ‌های سنتی و بومی و نيز حفظ تنوع فرهنگی و با در نظر گرفتن وابستگی متقابل ريشه‌دار ميان ميراث فرهنگی ناملموس و ميراث فرهنگی و طبيعی ملموس و با در نظر گرفتن جريان جهانی شدن و تغيير شکل اجتماعی، که موجب زوال و کم‌رنگ شدن و تخريب ميراث معنوی می‌شود و با توجه به فقدان منابع لازم برای حراست از اين ميراث بشری و با توجه به نقش ارزنده ميراث فرهنگی ناملموس (معنوی) به عنوان يکی از عوامل نزديکتر نمودن انسان‌ها به يکديگر و تضمين تبادل و درک متقابل در ميان آن‌ها، با هدف تضمين دوام ميراث معنوی و نيز احيای جنبه های مختلف آن، اقدام به آغاز ثبت ميراث معنوی بشريت نمود.