ورزش‌های پهلوانی و زورخانه‌ای
پهلوانی یک هنر نظامی ایرانی است که عناصر اسلامی، فلسفه عرفان
ی و باورهای ایران باستان را با هم ترکیب کرده است. این هنر آیین مذهبی است که از حرکات سبک در آن استفاده می شود را شرح می دهد که توسط 10 تا 20 نفر اجرا می گردد. هرکدام از وسایلی که در این ورزش آیینی استفاده می گردد نمایانگر یکی از صلاح های باستانی است.
این آیین در زورخانه که مکان گنبدی شکل مقدس با یک گود هشت ضلعی شکل و مکان مخصوص بینندگان است، اجرا می گردد. «مرشد» کسی است که آیین پهلوانی را راهبری می کند و شعرهای رزمی و عرفانی را به وسیله ی ضرب اجرا می نماید. اشعاری که مرشد اجرا می کند نکات اخلاقی و اجتماعی می باشد که در ادبیات زورخانه ای وجود دارد.
شرکت کنندگان در آیین پهلوانی نباید وابستگی مذهبی داشته باشند اما باید به جامعه فعلی خود وابسته و علاقه مند باشند تا بتوانند به کسانی که احتیاج به کمک دارند، خدمت کنند. در طول آموزش ها، امور اخلاقی و ارزش های جوانمردی را زیر نظر پیشکسوت فرا می گیرند. کسانی که مهارت و هنر پهلوانی را آموزش می دهند پله های اخلاقی و اصول مذهبی را طی کرده به جایگاه والایی از روحانیت و اعتبار می رسند. در حال حاضر 500 زورخانه در سراسر ایران که هرکدام دارای تعداد زیادی پیشکسوت و شرکت کننده می باشند، وجود دارد.
