موزه مجازی میراث معنوی ایران

تعزیه یک آیین هنری و دراماتیک است که بیانگر داستانها و اتفاقات مذهبی،تاریخی، اسطوره‌ای و ملی می‌باشد.

هر اجرا دارای چهار عنصر شعر، موسیقی، آهنگ و حرکات می‌باشد.

بعضی اجراها تا یک‌صد نقش را دارا می‌باشد که به شخصیت‌های تاریخی، مذهبی، سیاسی، اجتماعی، ماوراءالطبیعه، حقیقی، تخیلی و فانتزی تقسیم می‌شوند.

هر نمایش تعزیه برای خود، سوژه، جامه و موسیقی خاص خود را دارد.

اجراها سرشار از سمبل‌ها، پیمان‌ها، قوانین و نشانه‌های قابل فهم برای بیننده ایرانی است و بر روی یک صحنه بدون نورپردازی و دکور انجام می‌گیرد. بازیگران همگی مرد بوده و حتی نقش زنان نیز توسط آن‌ها اجرا می‌گردد. بیشتر آن‌ها بازیگران آماتوری هستند که زندگی خود را از راه‌های دیگر می‌گذرانند و این کار را تنها برای اجر معنوی آن انجام می‌دهند.

از آنجایی که تعزیه نقش مهمی در فرهنگ، ادبیات و هنر ایرانی داشته، گفتارهای حکیمانه‌ای نیز از این اجراهای آیینی سر بر می‌آورد.

این اجراها سبب تقویت ارزش‌های مذهبی، معنوی، نوع دوستی و دوستی در کنار اجرای سنت‌های کهن، فرهنگ ملی و اسطوره‌ای ایران می‌گردد.

تعزیه همچنین نقش قابل ملاحظه‌ای در حفظ صنایع وابسته همچون ساخت جامه‌ها، خوشنویسی و ساخت ادوات مورد نیاز دارا می‌باشد.

انعطاف پذیری آن سبب تبدیل آن به یک زبان رایج در جوامع گوناگون، ترفیع روابط و اتحاد و خلاقیت گردیده است.

تعزیه به صورت مثال و کلمه از معلم به شاگرد انتقال می‌یابد.